1
|
พระวจนะของพระเจ้าซึ่งมาถึงเศฟันยาห์ บุตรคูชี ผู้เป็นบุตรเกดาลิยาห์ ผู้เป็นบุตรอามาริยาห์ ผู้เป็นราชโอรสของเฮเซคียาห์ ในรัชกาลโยสิยาห์ ราชโอรสของอาโมน กษัตริย์ของยูดาห์ |
2
|
พระเจ้าตรัสว่า "เราจะกวาดทุกสิ่งทุกอย่าง ให้เกลี้ยงจากพื้นพิภพ" |
3
|
พระเจ้าตรัสว่า "เราจะกวาดมนุษย์ และสัตว์เดียรัจฉานไปเสีย เราจะกวาดนกในอากาศไปเสีย ทั้งปลาในทะเลด้วย เราจะกวาดล้างคนอธรรม เราจะกำจัดมนุษยชาติเสียจากพื้นพิภพ |
4
|
เราจะเหยียดมือของเราออกต่อสู้ยูดาห์ และต่อชาวเยรูซาเล็มทั้งมวล เราจะกำจัดเดนเหลือของพระบาอัลเสียจากสถานที่นี้ และกำจัดชื่อบรรดาปฏิมากรปุโรหิตเสีย |
5
|
กำจัดคนเหล่านั้นที่กราบลงบนดาดฟ้าหลังคาตึก เพื่อไหว้บริวารแห่งฟ้าสวรรค์ คนเหล่านั้นที่กราบลงสาบานต่อพระเจ้า แม้กระนั้นก็ยังสาบานโดยพระมิลโคม |
6
|
คนเหล่านั้นที่หันกลับจากการติดตามพระเจ้า ผู้มิได้แสวงหาพระเจ้า หรือทูลถามพระองค์" |
7
|
จงนิ่งสงบอยู่ต่อเบื้องพระพักตร์พระเจ้า เพราะว่าวันแห่งพระเจ้ามาใกล้แล้ว พระเจ้าทรงเตรียมเครื่องบูชา และทรงกระทำแขกของพระองค์ให้บริสุทธิ์ |
8
|
และในวันที่พระเจ้าทรงฆ่าบูชานั้น (คือพระองค์ตรัสว่า) "เราจะลงโทษบรรดาเจ้านาย และโอรสของกษัตริย์ และบรรดาผู้ที่ตกแต่งตัวด้วยเครื่องแต่งกายต่างด้าว |
9
|
ในวันนั้น เราจะลงโทษ ทุกคนที่กระโดดข้ามธรณีประตู และบรรดาผู้ที่กระทำให้เรือนของนาย เต็มไปด้วยความทารุณ และการคดโกง" |
10
|
พระเจ้าตรัสว่า "ในวันนั้น จะได้ยินเสียงร้องจากประตูปลา และเสียงร่ำไห้จากแขวงสอง และเสียงโครมครามจากเนินเขา |
11
|
โอ ชาวตำบลครก จงร่ำไห้เถิด เพราะพ่อค้าทั้งปวงก็ไม่มีเหลือแล้ว ผู้ที่ชั่งเงินค้าขายก็ถูกกำจัดเสียแล้ว |
12
|
คราวนั้น เราจะเอาตะเกียงส่องดูเยรูซาเล็ม และเราจะลงโทษคน ที่ปล่อยตัวดังตะกอนเหล้าองุ่น ที่เกรอะไว้นาน ผู้ที่กล่าวในใจของตนว่า 'พระเจ้าจะไม่ทรงกระทำการดี และพระองค์ก็จะไม่ทรงกระทำการชั่ว' |
13
|
ทรัพย์สิ่งของของเขาจะถูกปล้น และเรือนของเขาจะเริศร้าง ถึงเขาจะสร้างเรือน เขาก็จะไม่ได้อยู่ในเรือนนั้น ถึงเขาจะทำสวนองุ่น เขาจะไม่ได้ดื่มเหล้าองุ่นจากสวนนั้น" |
14
|
วันสำคัญของพระเจ้าใกล้เข้ามา ใกล้เข้ามา และเร่งมาก เสียงแห่งวันของพระเจ้าก็ขมขื่น ผู้แกล้วกล้าจะร้องเสียงดังที่นั่น |
15
|
วันนั้นเป็นวันแห่งพระพิโรธ เป็นวันแห่งความทุกข์ใจ และเป็นวันระทม เป็นวันพินาศ และวันเริศร้าง เป็นวันแห่งความมืด และความมืดครึ้ม เป็นวันที่มีเมฆ และความมืดทึบ |
16
|
เป็นวันที่มีเสียงเขาสัตว์ และวันโห่ร้อง ต่อเมืองทั้งหลายที่มีสันปราการ และต่อป้อมสูง |
17
|
เราจะนำทุกข์ภัยมาสู่มนุษย์ เขาจะได้เดินไปเหมือนคนตาบอด เพราะเขาได้กระทำบาปต่อพระเจ้า โลหิตของเขาจะถูกเทออกเหมือนฝุ่น และเนื้อของเขาจะถูกเทออกเหมือนมูลสัตว์ |
18
|
เงินหรือทองคำของเขาก็ดี จะไม่สามารถช่วยกู้เขาได้ ในวันแห่งพระพิโรธของพระเจ้า พิภพทั้งสิ้นจะถูกเผาผลาญ ในไฟแห่งความหวงแหนของพระองค์ พระองค์จะทรงกระทำให้ชาวพื้นพิภพทั้งสิ้น ถึงที่สิ้นสุด เออ ถึงที่สิ้นสุดอย่างกระทันหัน |
