1
|
สุภาษิตของซาโลมอน พระราชาแห่งอิสราเอล โอรสของดาวิด ทรงพระราชนิพนธ์ไว้ |
2
|
เพื่อให้บรรลุปัญญา และมีวินัย เข้าใจถ้อยคำแห่งความรอบรู้ |
3
|
รับคำสั่งสอนในเรื่องการกระทำที่ฉลาด ในเรื่องความชอบธรรม ความยุติธรรม และความเที่ยงธรรม |
4
|
เพื่อให้ความหยั่งรู้แก่คนเขลา ให้ความรู้ และความเฉลียวฉลาดแก่คนหนุ่ม |
5
|
ทั้งปราชญ์จะได้ยิน และเพิ่มพูนการเรียนรู้ และคนที่มีความเข้าใจจะได้ความช่ำชอง |
6
|
เพื่อให้เข้าใจสุภาษิต และอุปมา ทั้งถ้อยคำของปราชญ์ และปริศนาของเขา |
7
|
ความยำเกรงพระเจ้า เป็นบ่อเกิดของความรู้ คนโง่ย่อมดูหมิ่นปัญญา และคำสั่งสอน |
8
|
บุตรชายของเราเอ๋ย จงฟังคำเตือนของพ่อเจ้า และอย่าทิ้งคำสั่งสอนของแม่เจ้า |
9
|
เพราะทั้งสองนั้นเป็นมงคลงามสวมศีรษะของเจ้า เป็นจี้ห้อยคอของเจ้า |
10
|
บุตรชายของเราเอ๋ย ถ้าคนบาปล่อชวนเจ้า อย่าได้ยอมตาม |
11
|
ถ้าเขาว่า "มากับพวกเราเถิด ให้เราหมอบคอยเอาเลือดคน ให้เราซุ่มดักคนไร้ผิดเล่นเถิด |
12
|
ให้เรากลืนเขาทั้งเป็นอย่างแดนผู้ตาย และกลืนเขาทั้งตัว อย่างคนเหล่านั้น ที่ลงไปสู่ปากแดน |
13
|
เราจะพบของประเสริฐทุกอย่าง เราจะบรรจุเรือนของเราให้เต็ม ด้วยของที่ริบได้ |
14
|
จงเข้าส่วนกับพวกเรา เราทุกคนจะมีเงินถุงเดียวกัน" |
15
|
บุตรชายของเราเอ๋ย อย่าเดินในทางนั้นกับเขา จงยับยั้งเท้าของเจ้าจากวิถีของเขา |
16
|
เพราะว่า เท้าของเขาวิ่งไปหาความชั่วร้าย และเขารีบเร่งไปทำให้โลหิตตก |
17
|
เพราะที่จะขึงข่ายไว้ให้นกเห็น ก็ไร้ผล |
18
|
แต่คนเหล่านี้หมอบคอยโลหิตของตนเอง เขาซุ่มดักชีวิตของเขาเอง |
19
|
ทางของบรรดาผู้ที่หากำไรด้วยความทารุณ โหดร้าย ก็อย่างนี้แหละ คือ มันย่อมคร่าเอาชีวิตของเจ้าของนั้นเอง |
20
|
ปัญญาร้องเสียงดังอยู่ที่ถนน เธอเปล่งเสียงของเธอที่ลานเมือง |
