1
|
อยู่มา หลังจากที่ซาอูลสิ้นพระชนม์แล้ว เมื่อดาวิดกลับจากการฆ่าฟันคนอามาเลข ดาวิดพักอยู่ที่ศิกลากได้สองวัน |
2
|
พอถึงวันที่สาม ดูเถิด มีชายคนหนึ่งมาจากค่ายของซาอูล สวมเสื้อผ้าขาด และมีผงคลีดินอยู่บนศีรษะ เมื่อเขามาถึงดาวิด ก็ซบหน้าลงถึงดินกระทำความเคารพ |
3
|
ดาวิดถามเขาว่า "เจ้ามาจากไหน" เขาตอบท่านว่า "ข้าพเจ้ารอดมาจากค่ายอิสราเอล" |
4
|
ดาวิดถามเขาว่า "ขอบอกฉันหน่อยว่า เหตุการณ์เป็นไปอย่างไรบ้าง" และเขาตอบว่า "ประชาชนหนีจากการรบไปแล้ว มีคนล้ม และถึงความตายมากมาย ซาอูล และโยนาธานราชโอรสก็สิ้นพระชนม์ด้วย" |
5
|
ดาวิดจึงถามชายที่มาบอกนั้นว่า "เจ้าทราบได้อย่างไรว่า ซาอูล และโยนาธานราชโอรสของท่านสิ้นพระชนม์" |
6
|
ชายหนุ่มผู้ที่บอกท่านนั้นจึงตอบว่า "บังเอิญข้าพเจ้ามาที่ภูเขากิลโบอา เห็นซาอูลทรงยืนพิงหอกของพระองค์อยู่ และนี่แน่ะ รถรบ และทหารม้าก็ใกล้พระองค์เข้ามา |
7
|
เมื่อพระองค์ทรงเหลียวมาแลเห็นข้าพเจ้าพระองค์ตรัสเรียกข้าพเจ้า และข้าพเจ้าทูลตอบว่า 'ข้าพระบาทอยู่ที่นี่พ่ะย่ะค่ะ' |
8
|
พระองค์ตรัสถามข้าพเจ้าว่า 'เจ้าคือใคร' ข้าพเจ้าทูลตอบพระองค์ว่า 'ข้าพระบาทเป็นคนอามาเลข' |
9
|
พระองค์ตรัสสั่งข้าพเจ้าว่า 'จงมายืนข้างเรา และฆ่าเราเสีย เราระเหี่ยใจมาก แต่ชีวิตของเรายังอยู่' |
10
|
ข้าพเจ้าจึงเข้าไปยืนข้างพระองค์ และประหารพระองค์เสีย เพราะข้าพเจ้าแน่ใจว่า เมื่อพระองค์ทรงล้มแล้วก็จะไม่ดำรงพระชนม์ได้อีก และข้าพเจ้าก็ถอดมงกุฎซึ่งอยู่บนพระเศียร และกำไลซึ่งอยู่ที่พระกร และข้าพเจ้าก็นำมาที่นี่ เพื่อมอบแด่เจ้านายของข้าพเจ้า" |
11
|
แล้วดาวิดฉีกเสื้อของท่าน และคนที่อยู่กับท่านก็กระทำเช่นเดียวกัน |
12
|
และเขาทั้งหลายไว้ทุกข์ และร้องไห้ และอดอาหารอยู่จนเวลาเย็น ให้ซาอูล และโยนาธานราชโอรส และประชากรของพระเจ้า และพงศ์พันธุ์อิสราเอล เพราะเขาทั้งหลายต้องล้มตายด้วยดาบ |
13
|
และดาวิดถามคนหนุ่มที่บอกท่านว่า "เจ้ามาจากไหน" เขาตอบว่า "ข้าพเจ้าเป็นบุตรของคนต่างด้าว ผู้เป็นคนอามาเลข" |
14
|
ดาวิดถามเขาว่า "ทำไมเจ้ามิได้เกรงกลัวในการที่ยื่นมือออกทำลาย ผู้ที่พระเจ้าทรงเจิมไว้" |
15
|
แล้วดาวิดก็เรียกคนหนึ่งในหมู่ชายหนุ่มเข้ามาบอกว่า "ไปซิฆ่าเขาเสีย" และเขาก็ฆ่าชายคนนั้นตาย |
16
|
ดาวิดกล่าวแก่ชายนั้นว่า "ที่เจ้าต้องตายนั้น เจ้าเองก็รับผิดชอบ เพราะปากของเจ้าเป็นพยานปรักปรำตัวเจ้าเองว่า 'ข้าพเจ้าได้ฆ่าผู้ที่พระเจ้าทรงเจิมไว้' " |
17
|
ดาวิดก็ครวญคร่ำตามคำคร่ำครวญต่อไปนี้ เพื่อซาอูล และโยนาธานราชโอรส |
18
|
และท่านกล่าวว่า ควรจะสอนคำคร่ำครวญนี้แก่คนยูดาห์* ดูเถิด คำคร่ำครวญนั้นบันทึกไว้ในหนังสือยาชาร ว่า
ศัพท์ในข้อพระคำ:
* = หรือ ควรจะฝึกสอนธนูแก่คนยูดาห์
|
|
19
|
"โอ อิสราเอลเอ๋ย ศักดิ์ศรีของท่านถูกประหารเสียแล้วบนที่สูงของท่าน วีรบุรุษก็ล้มตายเสียแล้วหนอ |
20
|
อย่าบอกเรื่องนี้ในเมืองกัท อย่าประกาศเรื่องนี้ในถนนเมืองเอชเคโลน เกรงว่าบุตรีคนฟีลิสเตียจะร่าเริง เกรงว่าบุตรีของผู้ที่มิได้เข้าสุหนัต จะลิงโลด |
